هدف: بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز از سه جنبه دانش، نگرش و هفت فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی (شامل دوباره یابی، ذخیره سازی، سازماندهی، نگهداشت، مدیریت جریان اطلاعات، ارزش یابی و ارزش گذاری، و مفهوم سازی) بر اساس مدل جونز است.روش: این پژوهش به روش پیمایشی و توصیفی_ تحلیلی انجام و از پرسش نامه تصحیح شده «آموزنده» (1390) استفاده شد. با تعیین تعداد کل دانشجویان تحصیلات تکمیلی (4422 نفر) و با استفاده از جدول کرجسی_ مورگان، تعداد تقریبی نمونه354 نفر تعیین گردید. از میان 354 پرسش نامه توزیع شده، 304 پرسش نامه برگردانده (نرخ پاسخ 85.87%) و کار تجزیه وتحلیل یافته ها بر اساس تعداد مذکور انجام شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و برای تعیین معنا داری تفاوت ها از آمار استنباطی (آزمون تی و تحلیل واریانس) استفاده شد.یافته ها: یافته های توصیفی منتج از پژوهش نشان داد میانگین های دانش، نگرش و مجموع هفت فعالیت دانشجویان تحصیلات تکمیلی به ترتیب برابر با3.20 ، 3.97، و 2.86 و میانگین کل مدیریت اطلاعات شخصی آنان برابر با 3.02 و در سطح متوسط است. در این پژوهش به نقش چهار متغیر جنسیت، سن، دانشکده محل تحصیل و مقطع تحصیلی در مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان پرداخته و مشخص شد که از میان این عوامل«مدیریت اطلاعات شخصی» در بین دانشکده های مختلف با توجه به سطح معناداری 0.04 تفاوت معناداری وجود دارد، ولی میان زنان و مردان و دانشجویان با مقاطع و گروه سنی های مختلف تفاوت معناداری وجود ندارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDf) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی اعضای هیات علمی گروه های آموزشی علم اطلاعات و دانش شناسی و کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی ایران با کاربرد مدل جونز است.روش: این پژوهش بر اساس هدف در زمره تحقیقات کاربردی، و از نظر نحوه گردآوری داده ها و ماهیت از نوع توصیفی و تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل تمامی اعضای هیات علمی علم اطلاعات و دانش شناسی و کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی در دانشگاه های دولتی ایران می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای است که روایی آن با نظر اساتید متخصص تایید، و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ به میزان 0.81 سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شده است.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که میانگین فعالیت های یافتن و دوباره یابی 4.0101، ذخیره سازی 4.0783، سازماندهی 3.2424، نگهداشت 2.8106، امنیت 3.1162، ارزشیابی و ارزش گذاری 3.7803، تدبیر و مفهوم سازی 3.9192 و میانگین کلی مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی برابر با 3.5659 می باشد. به لحاظ جنسیت و وابستگی سازمانی تفاوت معنی داری در وضعیت مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی مشاهده نمی شود، اما به لحاظ درجه علمی و سن تفاوت معنی داری میان اعضای هیات علمی وجود دارد. این تفاوت ها میان درجه علمی دانشیار و استاد، و گروه سنی 36-45 سال و 56 سال به بالا می باشد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که اعضای هیات علمی در گروه سنی 46-55 سال و نیز درجه دانشیار بهترین عملکرد را داشته اند. همچنین اعضای هیات علمی گروه های کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی به میزان بیشتری فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی را به کار گرفته اند و کیفیت مدیریت اطلاعات شخصی زنان بهتر از مردان بوده است. اعضای هیات علمی به خوبی اقدام به بازیابی و ذخیره سازی اطلاعات می کنند، اما این اطلاعات را به خوبی نگهداری نمی کنند و تمهیدات امنیتی مناسبی را برایشان فراهم نمی کنند. در کل وضعیت مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی اعضای هیات علمی در سطح نسبتا مطلوبی گزارش می شود.

هدف: پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی ارتباط میان عوامل جمعیت شناختی و میزان استفاده ی اعضای هیئت علمی پژوهشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری ایران از مؤلفه های مدیریت اطلاعات شخصی بپردازد. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه ی پژوهش را 302 نفر از اعضای هیئت علمی پژوهشگاه های وابسته به وزارت علوم تشکیل می دهد که بر مبنای روش نمونه گیری طبقه ایِ تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته ای بود که بر اساس چارچوب نظری «جونز» (2012) و نظرهای سایر صاحب نظران حوزه ی مدیریت اطلاعات شخصی طراحی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد اعضای هیئت علمی از نظر میزان به کارگیری مؤلفه های مدیریت اطلاعات شخصی در وضعیت مطلوب و بالاتر از میانگین مورد انتظار بودند. از نظر میانگین، استفاده از شش مؤلفه ی مدیریت اطلاعات شخصی بین اعضای هیئت علمی زن و مرد، گروه های تحصیلی، درجه ی علمی، مرتبه ی علمی و سابقه ی کاری افراد تفاوت معناداری وجود داشت. سنّ افراد با میزان استفاده ی آنان از مؤلفه های مدیریت اطلاعات شخصی ارتباطی نداشت. نتایج: با توجه به یافته های پژوهش، به منظور ارتقای مهارت های مدیریت اطلاعات شخصی اعضای هیئت علمی، برگزاری دوره های آموزشی و نیز توزیع جزوه های آموزشی، بروشور، اسلایدهای آموزشی پیشنهاد گردید.

هدف: هدف این پژوهش بررسی وضعیت فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی چاپی و الکترونیکی و مقایسه این دو میان اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز است.روش شناسی: پژوهش حاضر که به صورت پیمایشی انجام شده است، به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی و تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که میانگین کلی فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی چاپی اعضای هیات علمی 2.86 و فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی الکترونیکی 2.82 است. به این ترتیب، وضعیت فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی چاپی و الکترونیکی اعضای هیات علمی در سطح نسبتا مطلوبی گزارش می شود. یافته ها بیانگر آن است که تفاوت معنی داری میان فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی چاپی و الکترونیکی اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که فعالیت های مدیریت اطلاعات الکترونیکی و فعالیت های مدیریت اطلاعات چاپی اعضای هیات علمی هم سطح هستند و هیچ کدام بر دیگری چیرگی ندارند. همواره پدیده های جدید نیاز به یک بازه زمانی بیش تری برای شناخت و اثبات خود دارند و ممکن است در آینده ابزارهای الکترونیکی جدید مورد استفاده بیش تری قرار گیرند.

پیشینه و اهداف: مدیریت اطلاعات شخصی یکی از مهم ترین موضوعات در برآورد بازیابی اطلاعات در یک سازمان و در میان اشخاص می باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان به کارگیری مدیریت اطلاعات شخصی و فعالیت های 7 گانه آن است.در این پژوهش با فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی میزان دانش و مهارت وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی شناسایی شد و تغییرات آن به لحاظ سن و مقطع تحصیلی و دانشکده محل تحصیل مورد بررسی قرار گرفت. هدف از انجام این پژوهش بررسی فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و بررسی سنجش میزان دانش و مهارت دانشجویان است.روش ها : بررسی این پژوهش بر فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی (7 فعالیت مدل جونز joens) انجام شده است و در مطالعه حاضر یک بررسی و مقایسه بین هفت فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی و دو سنجه دانش و مهارت ارائه شده است. پژوهش به روش پیمایشی انجام شد. براساس هدف در زمره تحقیقات کاربردی و ازنظر نحوه گردآوری داده ها و ماهیت از نوع توصیفی و تحلیلی محسوب می شود. جامعه آماری  شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال تحصیلی 98- 1397 است. برای تعیین جامعه آماری از روش نمونه گیری استفاده شد. با تعیین تعداد کل دانشجویان ( 1300 نفر) و با استفاده از جدول کرجسی– مورگان (korjse morgana)، تعداد تقریبی نمونه 297 نفر تعیین شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه مجاور(1392) انجام شد و به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن  (spearman& person)و نرم افزار آماری اس پی اس اس 22  (spss) استفاده شد.یافته ها: یافته های توصیفی حاصل از پژوهش نشان داد میانگین های دانش، مهارت و مجموع هفت فعالیت دانشجویان به ترتیب برابر با 22/1، 05/2 ، 50/2 و در سطح نا مطلوب و نسبتاً نا مطلوب است. از میان این عوامل «مدیریت اطلاعات شخصی» در بین دانشکده های مختلف و مقطع تحصیلی با توجه به سطح معناداری 05/0رابطه معنا داری وجود دارد و میان دانشجویان با بازه های سنی مختلف رابطه معنا داری وجود دارد.  در این پژوهش بررسی شد که 7 فعالیت درنهایت موجب ارتقای عملکرد اشخاص در مدیریت صحیح منابع اطلاعات و گزینش اطلاعات موردنیازشان می شود. میانگین مدیریت اطلاعات شخصی در کل50/2 نشانگر حد نسبتاً نامطلوب 7 فعالیت است و مقایسه 7 فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی بادانش و مهارت آنان نشان می دهد باوجوداینکه دانشجویان دانش و مهارت بالایی نسبت به مدیریت اطلاعات شخصی بیان کردند سطح فعالیت های آن ها در حد رو به پایینی است. فعالیت تدبیر و مفهوم سازی اطلاعات در سطح نسبتاً مطلوب ارزشیابی و ارزش گذاری با 43/2 و امنیت و مدیریت جریان اطلاعات با 36/2 در سطح نسبتاً نامطلوب است. همچنین فعالیت نگهداشت 40/2 و فعالیت سازماندهی اطلاعات با 75/2 در حد نسبتاً نامطلوب صورت می گیرد. ذخیره سازی با میانگین3 نیز در حد نسبتاً مطلوب است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهند که وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز براساس دانش و مهارت دانشجویان تأثیر مثبت و معنادار دارد. با توجه به تغییرات ایجادشده در مدیریت فعالیت های اطلاعات شخصی می توان گفت تفاوت مقدار و میزان ایجادشده در متغیرهای مدیریت اطلاعات شخصی را می توان مشاهده کرد. از طرفی در این پژوهش بررسی شد که با تغییر مدیریت اطلاعات شخصی میزان رضایتمندی و عدم رضایتمندی دانشجویان و متغیرهایPIM  و گویه های آن تغییر کرده و همچنین با کاربرد مدیریت اطلاعات شخصی (personal information management)، هدر رفت اطلاعات، سرریز حجم اطلاعات و وجود اطلاعات نامناسب، کاهش می یابد که دلیل این امر این است که با تغییر مدیریت اطلاعات شخصی میزان سرعت در اجرای امور اطلاعاتی دانشجویان تغییر  کرده و ارتقای  سطح علمی و اطلاعاتی و درنهایت دانش مفید سودمندتری را موجب می شود. در نتیجه فرصتی جهت برنامه ریزی هدفمند جهت قشر در حال تحصیل دانشجو فراهم کرد. رابطه اطلاعاتی بین دانشجویان در میان جامعه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز دچار مشکل است و نشان دهنده نقاط ضعف و چالش هایی است که عمدتاً  می تواند نشانگر وجود ارتباطات ضعیف میان دانشجویان باشد. میزان به کارگیری مدیریت اطلاعات شخصی توسط دانشجویان با وضعیت مطلوب فاصله دارد. دلایل اصلی این امر می تواند شامل نداشتن وقت کافی، فشارهای کاری و نبود آشنایی کافی با فعالیت های موردنیاز برای مدیریت اطلاعات شخصی باشد.

هدف: هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه الزهرا و نیز شناخت نقاط قوت و ضعف دانشجویان در مدیریت اطلاعات شخصی خود است.روش پژوهش: پژوهش حاضر، در زمره ی پژوهش های پیمایشی (توصیفی تحلیلی) قرار می گیرد. همه دانشجویان کارشناسی ارشد و دانشجویان دکتری دانشگاه الزهرا که در سال تحصیلی 91-1390 در دانشگاه الزهرا در حال تحصیل هستند جامعه پژوهش را شکل داده اند. بر اساس نمونه گیری تصادفی، 309 دانشجوی کارشناسی ارشد و 70 دانشجوی دکتری در این پژوهش شرکت کردند. شیوه ی جمع آوری داده ها، یک پرسش نامه محقق ساخته است که از 4 بخش و 79 سوال تشکیل شده است. به منظور سنجش مقدار پایایی Reliability پرسش نامه، از تکنیک آماری روش آلفای کرونباخ استفاده شد که عدد پایایی 0.81 نشان می دهد. سوالات این پرسش نامه از پایایی لازم برخوردار هستند. توصیف داده ها با کمک آمار توصیفی و تحلیل یافته ها توسط آمار استنباطی (آزمون (T صورت گرفته است.یافته ها: نتایج نشان می دهد که از بین عوامل موثر بر مدیریت اطلاعات شخصی، نگرش دارای میانگین 3.95، دانش میانگینی معادل با 3.29 و مجموعه مهارت های هفت گانه مدیریت اطلاعات شخصی میانگینی برابر با 3.17 دارد. هم چنین میانگین میانگین های سه عامل مذکور، در حدود 3.47 محاسبه شده است.نتیجه گیری: میانگین 3.47 گویای این نکته است که وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه الزهرا، در سطح متوسط به بالا قرار دارد. هم چنین یافته های پژوهش نشان می دهد که میانگین عناصر مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دکتری، در مقایسه با دانشجویان کارشناسی ارشد برابر است. لذا می توان اذعان کرد که بین مدیریت اطلاعات شخصی این دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.

انسان امروزی در زندگی روزمره خود با حجم زیادی از اطلاعات (در این پژوهش از اطلاعات، ایمیل، تصاویر دیجیتالی، فایل های متنی، فایل های ویدیوئی، فایل های صوتی، صفحات وب و نظایر آن می باشد.) سر و کار دارد این در حالی است که نمی توان برای جمع آوری، مکان یابی و بازیابی این اطلاعات صرفا به حافظه اتکا نمود. بنابراین باید از ابزارهای کمکی برای ثبت، نگهداری و بازیابی اطلاعات استفاده کرد. با توجه به آن چه که گفته شد، مدیریت اطلاعات شخصی یعنی منظم کردن اطلاعات از طریق سازماندهی، جایگذاری، یا مرتب کردن آن با استفاه از ابزارهایی که بتوان در زمان نیاز اطلاعات را راحت تر بازیابی نمود. مدیریت اطلاعات شخصی شامل چهار فعالیت می شود: گردآوری، سازماندهی، نگهداری و بازیابی.

این مطالعه با هدف تدوین مدل توسعۀ ورزش سالمندی ایران انجام گرفته است. از منظر هدف، پژوهش از نوع کاربردی است که به روش کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر شامل متخصصان و صاحب نظران ورزش سالمندی اند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبۀ نیمه ساختاریافته است. افراد نمونه به صورت هدفمند برای مصاحبۀ نیمه ساختاریافته انتخاب شده اند. تحلیل داده ها، هم زمان با جمع آوری اطلاعات، بر اساس روش کیفی استراوس و کوربین انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تعداد 179 مفهوم اولیه استخراج شده و سپس، با بررسی و بازنگری و تجمیع داده ها، تعداد 63 کد و در مرحلۀ کدگذاری محوری، تعداد 12 مقوله به دست آمده که عبارت است از: مقولۀ علّی (رویکرد اجتماعی و رویکرد سلامت محور)، پدیدۀ محوری (مدیریت ورزش سالمندان)، راهبردها (راهبرد مدیریت برنامه، فرهنگ سازی و کرامت سالمندان)، شرایط مداخله گر (چالش های فرهنگی و موانع ساختاری)، زمینه ای (زمینه یابی و ارائۀ تسهیلات) و پیامدها (بهبود سلامتی و توسعۀ اجتماعی). با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، می توان گفت دولت ها (با تدوین و اجرای برنامه ها و همچنین قوانینی برای حمایت در بُعدهای مالی، فرهنگی و اجتماعی از سالمندان و آگاهی و آموزش دادن به افراد سالمند و خانواده های آنان در جهت مفید بودن ورزش و خطرات بی تحرکی در این دوران و احداث زیرساخت های مناسب و مرتبط با این افراد) و نیز توجه به اصول و اقدامات زیربنایی و ساختاری می تواند از چالش ها و مسائل و مشکلات مربوط به این دوران جلوگیری کند. علاوه بر این می توان مدیریت و توسعۀ ورزش سالمندان را به درستی انجام داد و به الگویی موفق برای دیگر کشورها در زمینۀ ورزش سالمندی تبدیل شد.